”Federasyon sezonun başlangıç gününü transferin son günü olarak belirlemeli”

Benim anlamadığım ne biliyor musunuz? Üçüncü haftaya geldik, hala o geldi, bu gittiyle uğraşıyoruz.

Bütün takımlar için söylüyorum, sezon biter nerede eksik var, belirlersin. Yaparsın planlamanı, alacaklarını alır, satacağını satar, tertemiz kafayla sezona başlarsın. Bu ne ya!

Ha takımlar bu işi beceremiyor mu?

O zaman federasyon sezonun başladığı günü transferin son günü olarak belirler.

Herkes işine gücüne bakar.

Neredeyse ikinci yarı başlayacak, takımda son 10 sene kim oynadıysa sürdüler piyasaya!! 3 hafta demek, 9 puan demek bilmem anlatabiliyor muyum?

Neyse.

Bir hafta boyunca bu minvalde iyice irite olduktan sonra, ikinci iç saha maçımıza çıkıyoruz. Hem coşkulu bir bekleyiş hem de azılı bir merak ediş var.

Rebocho mesela Douglas.

Iıh!

Giden Medel’in yerine Dorukhan var, Quaresma’nın gitmesine rağmen, Lens’i yine solda görüyoruz.

Gerisi bildiğiniz çocuklar.

Maça öyle bir başladı ki Beşiktaş, kaybedilen topu kapma, korner, aşırı hırs derken 10 dakikanın nasıl geçtiğini anlayamadık.

Lakin kale önü pozisyonlarına daha nail olamamıştık.

Sağ taraftan geliyor gibi gözüksek de kanatları kullanamıyor olmamız dikkat çekiyordu. Daha çok ortadan derin toplarla Güven’i buluşturuyorduk ki 20. dakika itibariyle bu minvalde Güven’in ayağından ilk karşı karşıya pozisyonu kaçırdık.

Orta sahadaki kısa paslaşmaların, bir sonraki uzun ve derin pasa öncülük etmesini bekleyerek, 35’i devirdik.

Bu arada ani gelen Rize atağında da golü yedik.

Ve şaşkınlıklar ve uğultular arasında ilk yarıyı noktaladık.

Çizgideki hareket eksikliğini hissetti ki sayın Avcı ikinci yarıya Nkoudou ve Douglas’ı alarak başladı.

İlk yarının o ilk 10 dakikasındaki baskı aynen vizyondaydı.

Rize nefes alamıyordu desek yeridir.

Ceza sahasına saniye başına düşen ortalardan birine Vida’nın kafasını gördüm en son.

Top filelerdeydi ve maç yeni başlıyordu: 1-1.

Nkoudou’nun hareketli ve çabuk oluşu Rize defansının dengesini bozmuştu. İki üç kere etkili indi ama etkisiz ortalar yaptı. İyice kapanmıştı Rize.

Beşiktaş bu kapalı defansı açmak için türlü yollar deniyordu. Ve zaman daralmıştı.

Yorgunluk, panik, stres, her şey peydahlanmıştı da bir gol… Bir o eksikti.

Alen MARKARYAN