Heykel

Uzunca bir süredir bir heykel tartışmasıdır aldı başını gidiyor. Bu tartışma son zamanlarda ayyuka çıkmış durumda.
Heykelin konusu Beşiktaş taraftarlarının çok sevdiği, profesyonellik ve efendilik abidesi Atiba.

Futbolumuzda çok uzun zamandır yaşanan olumsuzluklara, profesyonellik dışı davranışlara ve çirkefliklere o kadar alıştık ki, işine ve ekmek yediği yere saygısı olan, aile yaşamı ve profesyonelliği ile herkese örnek teşkil eden birisini bulduğumuzda, o kişiye uzaylı muamelesi yapar hale geldik.

Atiba’da bunlardan biri kuşkusuz. Yetenekleri sınırlı olmasına rağmen, yukarıda saydığım özelliklerinden dolayı, Beşiktaş taraftarı onu yere göğe sığdıramıyor. Bu nedenle Beşiktaş taraftarının büyük bir kısmı Atiba’nın heykelinin yapılarak, onu Beşiktaş tarihinin ölümsüzleri arasına sokmak istiyor. Bunda da çok haklılar. Ancak başta Avrupa olmak üzere Dünyada işini iyi yapan, yaşam tarzı ve davranış şekilleriyle örnek teşkil eden pek çok oyuncu mevcut. Belki de bu yüzden her anlamda bizden daha ilerdeler. Bu yüzden işini doğru yapan, kendine ve ekmek yediği kulübüne saygısı olan Atiba’nın heykelini dikerken, hangi işi yaparsak, yapalım, Atiba gibi olmaya özen gösterelim. Yoksa dikilen Atiba heykelinin, bizler için resim çektirmek dışında bir anlamı olmaz.

Beşiktaş taraftarı içindeki bir gurupta, bunun doğru olmadığını, Atiba’yı çok sevdiklerini ancak, bu camianın içinden yetişmiş ve efsane olmuş Rıza Çalımbay, Şifo Mehmet, Meti-Ali-Feyyaz gibi isimlerin heykellerinin yapılmadan, Atiba’nın heykelinin yapılmasının, bu isimleri gücendirebileceğini söylüyor. Bu şekilde düşünen kişilerin pek de haksız olmadıkları kanısındayım.

Heykel olsun, resim olsun, müzik olsun, sanatın ülkemizin her köşesinde yoğun bir şekilde yapılması ve bunları başta bizi yönetenler olmak üzere, herkesin desteklemesi gerektiğine inanan bir insanım.

Bir toplumda spor ile sanat ile uğraşan ne kadar çok insan olursa, o toplum her şeye daha duyarlı olur, toplumda şiddet azalır, birbirlerine, kendilerine ve işlerine saygılı bir toplum haline gelir. O zaman ülkemizde de Atiba gibi iyi aile yaşantısı olan, işine saygılı insanlar çoğalır ve doğal karşılanır. Bunun aksi olanlar da toplumca dışlanır.

Tarihin en eski sanat dallarından biri olan Heykelden kimseye zarar gelmez. Bırakın zararı, etrafımızda, semtlerimizde ne kadar çok heykel ve resim olursa, çocuklarımızın sanata yönlendirilmesi bir o kadar kolaylaşır.
Gerek ülkemizin, gerek ise Beşiktaş’ın mevcut durumunda, bu şekilde gündem yaratmaya ve tartışmaya çok fazla gerek olmadığını düşünüyorum.

Benim naçizane önerim, Beşiktaş Belediyesinin Beşiktaş taraftarlarına heykeller için yerler tahsis etmesidir. Böylece Beşiktaş taraftarları içinde düzenlenecek anketler sayesinde, Beşiktaş taraftarlarının belirlediği efsane oyuncularımızın heykelleri yapılarak, tahsis edilen bu yerlere koyulabilir. Bunun ile ilgili ödüllü bir heykel yarışması da ayrıca düzenlenip, taraftarın beğenisine sunulur.

Atiba gibi diğer efsane oyuncularımızda böylece ölümsüzleştirilir. Bu heykeller görsel olarak çok güzel olacağı gibi, aynı zamanda çocuklarımızın bu efsane oyuncuları tanımalarını ve heykel sanatına ilgi duymalarını da sağlayacaktır.

Kerem EYMÜR