İşte şimdi Avcı oldu

Abdullah Avcı ilk kez Galatasaray derbisinden sonra bu gece kafasını yastığa koyup huzur içinde rüyalara dalacaktır sanıyorum. Geçtiğimiz hafta oynanan maç sonrası “Çanlar Avcı için çalıyor” demiş ve hocanın büyük takım çalıştırmayı yaşayarak öğrendiğini iddia etmiştik. Galatasaray derbisi de bu tezimizi doğrulayan kanıtlardan biri oldu.

Uzun süre ısrar edilen 4-3-3 sisteminden 4-2-3-1’e geçerek son üç haftada kalesinde gördüğü gol sayısını belirgin şekilde düşüren Abdullah Avcı, Galatasaray karşısında “false back” takıntısından kurtulup, bildiğiniz dümdüz çift ön liberolu ve tek santrforlu dizilişle rakibini alt etmeyi başardı. Şahsım adına taktiksel inadından vazgeçtiği için kendisine teşekkür ediyorum çünkü tarih yanlışta inat eden hocaların başarısını kaydetmemiştir. 24 kişilik oyuncu grubunun sizin kafanızdaki düzene uymasında ısrar etmektense, oyuncu grubuna uygun bir anlayış ve diziliş belirlemek akla en yatkın olanı. Neticede elinizde yumurta varken yapacağınız yemek omlet olur. Canınız iskender çekmiş olsa bile…

Maç öncesi Ahmet Nur Çebi yönetiminin oyuncu alacaklarını ödemesi ve bu maça özel prim belirlemesi muhtemelen futbolcu grubunun şevke gelmesindeki önemli etkenlerden biridir. Taraftar ne kadar “forma aşkı” beklerse beklesin bilhassa yabancı oyuncuların ekonomik problemler varken mental anlamda saha içine odaklanmaları ve orada kalmaları kolay olmuyor. Galatasaray karşısında ilk kez Elneny’nin, Diaby’nin, Rebocho’nun oynadıkları oyundan ve Beşiktaş kadrosunda bulunmaktan zevk aldıklarını gözlemledim. Bu arada yeri gelmişken Elneny ve Rebocho’nun bu takımın değişmez isimleri olmaları gerektiği her maç biraz daha su yüzüne çıkan bir gerçek olarak karşısımızda duruyor. Hocanın Caner ile eskilere dayanan hukuku ve oyuncuya inanmışlığı var ama doğrusunu söylemek gerekirse Rebocho varken Caner Erkin’in kullanılacağı yer bugünkü gibi sol öndür.

Kafasında maçı oynarken Avcı’nın rakipte kilit nokta olarak Nzonzi’yi gördüğü anlaşılıyor. Galatasaray defanstan çıkarken Umut ya da Diaby’den biri mutlaka Fransız oyuncuya yaklaşarak top kullanmasını engellemeye çalıştı. 90 dakika sonunda istatistiklerde pas başarısı en yüksek ikinci oyuncu (%91) Nzonzi oldu ama bu istatistiğin derinine indiğimizde bu pasların çok yüksek oranda Marcao, Luyindama ve Mariano’ya yapıldığını görüyoruz. Bu da bir anlamda Belhanda, Feghouli, Babel gibi atak olgunlaştıracak ayaklara sağlıklı top iletilemediğini gösteriyor.

Kaybedilen topları hiç gevelemeden Caner ve Lens üzerinden hızlı oynamaya çalışan Beşiktaş, bu planında zaman zaman başarıya ulaşsa da bu iki futbolcunun %63 civarındaki pas başarısı ile cezayı kesmekten uzaktı. Son dönemde gündeme Cenk Tosun’un transferiyle ilgili haberler düşüyor ama Umut Nayır’ın candan ciğerden performansı bize gösterdi ki, tıpkı geçen haftaki yazımızda bahsettiğimiz gibi bir pivot santrfor Beşiktaş’ın oyununu çok çok ileri taşıyabilir. Sanıyorum bunu Abdullah Avcı da görmüş durumda. Bakalım Cenk Tosun isminde mi ısrarcı olacak yoksa başka bir formül mü arayacak?

Açıkçası Süper Lig’den alıştığımız Abdullah Avcı’nın taktiksel performansını nihayet bugünkü maçta gördük. Öyle ki, kucağındaki bombayı Terim’in eline tutuşturmayı başardı.

Cem ARBER