Yine bize hüsran

Gün geçmiyor ki futbolumuzda maçın önüne geçen mevzular konuşulmasın. Maç bitiyor, hoooop! Kaos! Futbol? Zamanımız kalırsa bir ince konuşuruz. O yüzden biz Beşiktaş olarak bu cenderenin içinde olmak istemiyoruz. “Çıkıp topumuzu oynayalım, o bize yeter” diyoruz. Transfer yapamadık biliyorsunuz! Geriye “Topçular iyi hazırlanmışlardır inşallah” demek kalıyor. İzleyelim görelim.

*********

Takım kadromuzda bir değişiklik yoktu. Zaten önemli olan da düşünsel değişiklikti. Bu minvalde hızlı ve hırslı başladı Beşiktaş. Aceleci desek daha doğru olacak. Daha maçın başında panik halinde sağa sola koşmanın ne demek olduğunu anlamadan, garip bir faul, garip bir baraj kurulumu, garip bir kaleci hatası ve garip bir gol yedik: 0-1.

Hayır olsun inşallah.

Aslında futbolcularda oyun iştahı, tribünde maç heyecanı iyiydi. Lakin topu ileri uç elemanlarıyla buluşturamamamız gibi bir sorun yaşıyoruz. Ne Ljajic ne Elneny o modda daha. Sonra Sivas’ın attığı frikik golünün aynısını biz de attık. Bizde bariz kaleci hatası vardı, onlarda defans. Kaleciden dönen topu son zamanların suskun oyuncusu, çok eleştirdiğimiz Ljajic, zarif bir kafa dokunuşuyla ağlarla buluşturdu: 1-1.

Oyun iştahı iyiydi demiştim ya… Bu kadar hızlı akan takıma karşı moralimizi bozan defansın hala önde kuruluyor olmasıydı. Ve sırf bu yüzden arka arkaya bir dolu korner yedik. Önlem almadık, hala önlem almadık. Ve hatta bir de gol yedik maalesef: 1-2.

İkinci yarıya saldırın talimatıyla başladı Beşiktaş. N’Koudou’nun ceza sahasını ısrarla zorlaması, çizgiden çıkarılan top, top kaleye giderken kaleci Samassa’nın çizgi üstünde düşmesi, hepsi 1 dakika içinde oldu. İşte bu tempoyu maçın tamamına yaymak gerekiyor. Ve hızlı adamlarına arkada alan bırakmamak lazım. Ve en önemlisi gol yollarına çok adamla girmek. Maçın 1 saatlik bölümünü devirdiğimizde VAR’ın talimatıyla Sivas 10 kişi kaldı. Sivas 10 kişi kaldıktan sonra Umut’u ve Diaby’yi oyuna aldı sayın Avcı. Dakika 80 olduğunda ise daha oyunu rakip ceza sahasına yıkamamıştık ve istediğimiz baskıyı kuramamıştık. Ve yine bize hasret yine bize hüsran düşmüştü!!!

Alen MARKARYAN / Akşam